De recente waarneming van een bezorgrobot met mijn naam op een trottoir in Miami veroorzaakte een vertrouwd gevoel: een mix van amusement en onbehagen. Het bracht me terug naar een tijd waarin ik, na het verlaten van een stressvolle baan, afhankelijk was van kluswerk om de eindjes aan elkaar te knopen, wat een broodnodige brug vormde terwijl ik nieuwe kansen nastreefde. Die ervaring onderstreepte het belang van flexibele inkomstenbronnen, en nu zet ik me in om anderen te helpen soortgelijke strategieën te ontwikkelen. Maar er blijft een vraag hangen: wat gebeurt er als de inkomstenbron zelf verdwijnt als gevolg van automatisering?
De opkomst van gigwerk als vangnet
Voor velen bieden gig-platforms zoals Uber, DoorDash en Amazon Delivery een cruciale levensader. Deze mogelijkheden vereisen vaak minimale kwalificaties of uitrusting, waardoor er snel een aanvullend inkomen ontstaat. De cijfers schetsen een overtuigend beeld: uit een recent MyPerfectResume-onderzoek bleek dat 71 procent van de Amerikaanse werknemers afhankelijk is van secundaire inkomensbronnen, terwijl uit een Zety-rapport blijkt dat 55 procent van de werknemers voor meer dan de helft van hun totale inkomen afhankelijk is van kluswerk. Dit gaat niet alleen over studenten of mensen die op zoek zijn naar extra zakgeld; het is een belangrijke bron van inkomsten voor een groot deel van de beroepsbevolking – een bewijs van de waarde van deze platforms als essentiële inkomenssupplementen.
De onvermijdelijke verschuiving: Bots vervangen menselijke arbeid
De toekomst komt niet; het is er al. Zelfrijdende voertuigen en trottoirbezorgrobots zijn niet langer beperkt tot sciencefiction: ze worden getest en ingezet in steden in het hele land. Naarmate deze technologieën zich ontwikkelen en efficiënter worden, vormen ze onvermijdelijk een bedreiging voor banen die voorheen door mensen werden bezet. De potentiële vervanging beperkt zich niet tot kleine, deeltijdbanen; het zou voor velen een cruciaal punt van toegang tot een beheersbare cashflow kunnen uithollen. Op een arbeidsmarkt die toch al door moeilijkheden wordt gekenmerkt, waar Zety meldt dat ontslagen werknemers routinematig vijftig of zelfs honderd sollicitaties indienen voor een enkele vacature, zou het verlies aan toegankelijk kluswerk voor nog meer instabiliteit zorgen.
De impact reikt verder dan die tussen banen. Denk aan alleenstaande ouders die hun inkomen aanvullen of aan werknemers die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen terwijl ze wachten op hun volgende baan: ze dreigen een essentieel financieel ondersteuningssysteem te verliezen.
Een gesprek dat verder gaat dan de zorgen van de witte boorden
De huidige discussie over de impact van AI heeft zich grotendeels geconcentreerd op traditionele 9-tot-5-banen en de aanpassingen die witteboordenprofessionals moeten maken. Hoewel deze zorgen terecht zijn, gaan ze niet volledig in op de bredere implicaties voor de beroepsbevolking. We moeten dit gesprek uitbreiden om de impact op alle inkomensverdieners te omvatten, vooral degenen die afhankelijk zijn van toegankelijk kluswerk voor financiële stabiliteit. De verdringing van mensen door AI in bezorgbanen gaat niet alleen over logistieke efficiëntie; het gaat ook over het vermogen van individuen om huur, boodschappen en essentiële kosten van levensonderhoud te betalen, vooral als ze zich op een uitdagende arbeidsmarkt moeten begeven.
We moeten de discussie verbreden naar de impact op ons allemaal en naar de vangnetten die mensen overeind houden.
De situatie vraagt om een proactieve aanpak. Voordat AI juist die banen elimineert die ooit de noodzakelijke ademruimte boden, moeten we bespreken hoe we de getroffenen kunnen ondersteunen. Dit is een urgent probleem dat onmiddellijke aandacht vereist, om ervoor te zorgen dat de opkomst van AI de economische onzekerheid voor een aanzienlijk deel van de beroepsbevolking niet verergert.
Dit artikel weerspiegelt de mening van de schrijver, Jasmine Escalera, PhD, die fungeert als carrière-expert voor Zety.
