David Sacks, een prominente durfkapitalist en een belangrijke technologieadviseur van president Trump, heeft zijn regeringspositie benut om de belangen van hemzelf en zijn Silicon Valley-netwerk te behartigen. In juli organiseerde Sacks een AI-top nabij het Witte Huis, waar Trump een ‘AI-actieplan’ onthulde dat gedeeltelijk door Sacks zelf was opgesteld. Deze gebeurtenis en de daaropvolgende beleidsbeslissingen hebben Sacks en zijn medewerkers gepositioneerd om aanzienlijk te profiteren van de snelgroeiende AI-industrie.
Directe invloed op het beleid
Sacks, aangesteld als de kunstmatige intelligentie en crypto-tsaar van het Witte Huis, heeft actief aangedrongen op deregulering en voorkeursbehandeling voor AI-bedrijven. Dit omvat onder meer het versnellen van overheidsgoedkeuringen voor projecten die grote spelers als Nvidia en AMD ten goede komen, wat mogelijk tot 200 miljard dollar aan nieuwe verkopen kan opleveren. Sommige functionarissen binnen de regering hebben hun bezorgdheid geuit over het feit dat het beleid van Sacks soms prioriteit geeft aan de winst van de industrie boven nationale veiligheidsoverwegingen.
Belangenconflicten
Uit een analyse van financiële onthullingen door de New York Times blijkt dat Sacks 708 technologie-investeringen bezit, waaronder minstens 449 belangen in bedrijven die direct of indirect verbonden zijn met AI. Veel van deze bedrijven worden in zijn documenten geclassificeerd als software- of hardwarebedrijven, ondanks dat ze zichzelf promoten als AI-ondernemingen. Dit creëert een duidelijk belangenconflict, waarbij Sacks tegelijkertijd het beleid vormgeeft en financieel profiteert van de resultaten.
Gebruik maken van overheidstoegang voor persoonlijk gewin
Sacks heeft zijn rol in het Witte Huis ook gebruikt om zijn wekelijkse podcast ‘All-In’ te promoten, waarbij hij op zoek was naar sponsoring van $ 1 miljoen voor toegang tot president Trump en leiders uit de AI-industrie. Uit een voorstel bekeken door The Times blijkt dat de top aanvankelijk zou worden georganiseerd door “All-In”, waarbij sponsors exclusieve toegang zouden krijgen in ruil voor substantiële financiële bijdragen.
Deze situatie benadrukt een patroon waarin een insider uit Silicon Valley de grenzen tussen publieke dienstverlening en persoonlijke verrijking heeft vervaagd, waardoor ethische vragen rijzen over het uitdelen van invloed en het veroveren van beleid binnen de hoogste bestuursniveaus.
